Je bent een bewuste vrouw en staat van nature positief in het leven. Familie en vrienden zijn belangrijk voor je. Samen rondom de keukentafel, genieten van mooie gesprekken en lekker eten. Op zondagochtend met je gezin uitgebreid ontbijten, een mooie wandeling door de natuur. Thuis met elkaar spelletjes doen, een film kijken of ieder doet zijn eigen ding. De kleine dingen in het leven, ze zijn voor jou de grote geluksmomenten en maken je een blij en gelukkig mens. Alleen voel je je al een tijd niet écht fijn.

Je gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde. Dat toeval niet bestaat en dat er een reden is waarom iets gebeurd, je hoort of ziet iets op het juiste moment. Mensen komen met een reden op je pad.
Zo ook nu je hier bent op mijn website.
Nee, je hoeft je niet betrapt te voelen.

Je mag best nieuwsgierig zijn, naar wie ik ben of wat ik doe.
Of ben je zoekende lieve jij? Zoekende naar iets, een oplossing, een woord of een zin.

Je werkt hard aan jezelf en je hebt al aardig wat gedaan op gebied van persoonlijke ontwikkeling. Sporten, gezonde voeding, een ademsessie of stiltedag. Een familieopstelling, het heeft je veel inzichten gegeven. Ja er ligt nog wel wat in jezelf opgeslagen uit het verleden. Gevoelens en emoties die kom je dagelijks tegen. Onzekerheid en angst. Gevoel van niet goed genoeg zijn. Wat zullen ze van je denken. Wie zit er nu op jou te wachten.

Je hoofd draait overuren en vaak niet met hele positief gedachten. Vooral veel zelfkritiek. Dat je het niet kunt. Dat je stom bent. Anderen zijn veel beter en leuker. Het helpt je niet, dat weet je wel. En je weet dat je je gedachten niet bent. Maar jeetje zeg ze komen elke keer terug. Het is alsof je er geen grip op hebt.

Ja bij de yogales voelt het fijn of als je een massage of healing krijgt. Dan kun je je ontspannen en rust voelen in jezelf, maar zodra je thuis bent in je dagelijkse leven begint het gewoon weer op nieuw.

Net als die emoties, je kunt je ineens zo verdrietig voelen, gevoel van eenzaam of alleen voelen. Terwijl je man en kinderen er gewoon zijn. Het is een naar gevoel en je lichaam voelt gespannen en onrustig. Uit het niets kun je ook ineens ontploffen. Je bent je ervan bewust wanneer je onredelijk reageert en natuurlijk zeg je sorry tegen je man en kinderen. Zij kunnen er uiteindelijk niets aan doen dat jij je zo voelt.

Je voelt je schuldig. Dit is niet hoe je wilt dat het gaat. Hoe hard je ook je best doet het blijft zich herhalen. Het doet je denken aan vroeger, toen je moeder uit haar slof ging. Je voelde je dan zo verdrietig en had het gevoel dat je alles fout deed. He bahhh nu doe je het zelf. Je wilt niet dat je kinderen deze patronen overnemen en zich ook zo gaan voelen als jij. Ze zijn al zo gevoelig en je ziet dat ook zij zich regelmatig onzeker voelen, niet altijd aansluiting vinden met vriendjes en vriendinnetjes. Je maakt je best wel eens zorgen om ze.

Je wilt graag dat er iets blijvends veranderd. Je verlangt naar rust in jezelf en je hoofd. Niet altijd bezig moeten te zijn, het gevoel hebben dat je er alleen voorstaat. Je wilt graag meer een gevoel van samen, met je man en je kinderen. Ja je wilt graag een rustige, ontspannen moeder zijn die vertrouwen voelt in zichzelf en het leven. Gevoel dat het goed is. Gevoel dat het wel goed komt. De kinderen hun eigen weg volgen, in plaats van dat jij iets voor ze bepaald. Je man en jij meer tijd samen hebben en ja ook intimiteit. Dat je ‘s avonds nog energie over hebt om samen te vrijen. De liefde en passie weer een beetje te voelen. Ja een gevoel dat je leeft in plaats van overleven. Dat zou toch fijn zijn.

Dit is niet hoe je wilt dat het gaat. Je wilt niet dat je emoties je overnemen. Je wilt geen ruzie maken en dat de kinderen zich voelen, zoals jij je vroeger voelde. Dat ze zich niet goed genoeg voelen en op hun tenen lopen, bang dat je ontploft. Je wilt zo niet samen oud worden, het vuur is er wel een beetje uit. Je voelt je verdrietig en wanhopig en begrijpt niet wat er met je aan de hand is. Wie of wat kan je helpen?

Het tijd voor verandering.