Moeder van twee prachtige zonen, Sil en Luuk en geliefde van Jeroen.
12 april 1980 werd ik geboren in Boskoop. Als ‘Leijbra Stolk’ werd ik door mijn vader aangegeven bij het gemeentehuis. ‘Foutje’ van mijn vader, want ik ben vernoemd naar de eerste Leybra (met een y), waarvan haar ouders de naam zelf maakte door de namen Leyda en Bram samen te voegen. Tot begin 2022, ging ik als Leybra Stolk door het leven, maar ineens ging door mijn hoofd de gedachten, ‘mijn vader heeft mij aangegeven met de naam Leijbra Stolk. In mijn paspoort staat Leijbra Stolk, waarom gebruik ik deze dan niet? Het voelde ineens fijner en kloppend om mijn ‘echte naam’ te gaan gebruiken.
Ik heet Leijbra Stolk, Leijbra met een ‘ij’ voelt zachter dan ‘y’ en ja zachter is wat ik in de loop der jaren ben geworden. Zacht, stromend, vloeiend en creatief zijn vrouwelijke kwaliteiten. JA de innerlijke vrouw in mij is opgestaan. Zij staat samen naast mijn innerlijke man. Samen zijn ze mijn innerlijke vader en moeder. Het vrouwelijke en mannelijke, als yin en yang, zon en maan, dag en nacht. Onze vrouwelijke en mannelijke delen in balans brengen, onze persoonlijke ontwikkeling.
Onderdeel van het proces van bewustwording, verwerking en innerlijke groei. Innerlijk kindwerk.
Woorden die bij mij passen zijn, krachtig, zacht, sportief, luieren, openhartig, rustig, (eigen)wijs, luisteren, vertellen, natuur, thuiszijn, liefdevol, serieus, zorgzaam, enthousiast, nieuwsgierig, vrij, energiek, levenslust, vreugde, speels en ondeugend.
Ik maak het liefst geen plannen, hou ervan wanneer dingen spontaan ontstaan en alles nog mogelijk is. Ik sta graag vol in het leven.
Ik heb mogen leren hoogte- en dieptepunten te omarmen. Zonder dalen kunnen we geen pieken ervaren. Het leven is voor mij ervaren en voelen. Naar jezelf durven kijken, pijnlijke delen leren omarmen, emoties leren erkennen. Het leven is voor mij leren en groeien. Groeien zonder dat groeien een doel op zich is. Als vanzelf het leven laten ontvouwen, jezelf ontwikkelen en liefhebben in elke cel.
Ik kan intens genieten wanneer de natuur ontwaakt tijdens een vroege ochtendwandeling, maar ook lekker lang in bed blijven liggen en vervolgens heerlijk lummelen in huis vind ik heerlijk.
Ik hou van koken en van gezond en lekker eten, knuffelen en spelletjes spelen met mijn kinderen, schrijven, mediteren, lezen, film kijken, tuinieren, ik zit graag in de sauna, hou van wandelen, fietsen, hardlopen en (yin)yoga.
Fijne en mooie gesprekken voeren, samenzijn en knuffelen met mensen die mij lief zijn maken mij een blij en dankbaar mens.
Wie ben ik als persoon, als mens? Iemand die geïnteresseerd is in hoe het écht met iemand gaat. Wat bedoelt iemand met het gaat goed? Wat gaat er goed? Hoe voelt iemand zich écht? Wat maakt je blij of verdrietig? Ik hoor graag jouw verhaal.
Zolang ik mij kan herinneren neem ik de tijd voor de ander en duik graag snel de diepte in. Ik hoor een andere klank in sommige woorden. Voel als er onderhuids meer zit.
Het was altijd al een automatisme, een tweede natuur. Ja het ging altijd al vanzelf. Ik vind het fijn en belangrijk dat we in elkaar geïnteresseerd zijn. We écht contact hebben en ons menszijn zien. Ons menszijn met emoties en gevoelens. Dat wat er in de ander omgaat. Elkaar zien, horen en voelen.
Mensen zeiden vroeger al tijdens een gesprek, “nou ja zeg vertel ik dit allemaal aan jou. Ik lijk wel een stortvloed, een waterval. Sorry hoor dat ik mijn hele hebben en houwen met je deel. Dit doe ik normaal nooit.”
Of ze zeiden “nou sta ik hier te huilen. Waarom dat nou weer. Ik weet ook niet wat ik heb. Sorry hoor ik kan het niet meer tegenhouden.”
Mijn aanwezigheid en woorden raakte iets aan.
Ik maakte vaak iets open bij de ander. Stelde net die ene vraag waardoor er ruimte kwam en iemand als vanzelf begon te praten. Mensen voelde zich snel op hun gemak. Voelde zich veilig om hun hart te luchten.
Op de vraag “Wie ik ben?” is het korte antwoord: IK BEN!
IK BEN AANWEZIG.
IK BEN AANWEZIG BIJ DE ANDER.
IK ZIE, HOOR EN VOEL JE.
Liefs Leijbra